ไอ้เป็ด เทร็ดจิดี้ (iPed Tregedy)

เป็นธรรมดาของจีนแผ่นดินใหญ่ เมื่อมีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อะไรเจ๋งๆ ทำออกมาขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ก็มักจะไม่พ้นที่พี่จีนจะต้องทำเลียนแบบออกมากันครับ ไม่เว้นแม้แต่ iPad ของ Apple เช่นกัน แถมโดนทำเลียนแบบออกมาหลากหลายรุ่นมากทีเดียว มีทั้งจอ 7” และ 8” แถมยังมีรุ่น 3G ซะอีกด้วย … ที่สำคัญ หลายรุ่นยังตั้งชื่อเลียนแบบด้วย เรียกว่า iPed ครับ หลายๆ คนเรียกเป็นชื่อไทยเล่นๆ ว่า ไอเป็ด หรือ ไอ้เป็ด ครับ

และด้วยความเอื้อเฟื้อของ @ChachrisTH และ @Nivesn ผมเลยได้มีโอกาสลองเล่นเจ้า iPed นี่ด้วยครับ … จะเจ๋งแค่ไหน หรือจะห่วยขนาดไหน ลองอ่านรีวิวดุเดือดเลือดสาดของผมตอนนี้ได้เลย (จริงๆ ดูจากชื่อเรื่องคราวนี้ก็น่าจะพอเดาได้เนาะ)

ได้กล่องมาตอนแรกเลยแล้วก็อึ้งนิดๆ เพราะว่ามันช่างเหมือนกับกล่องของ iPad จริงๆ ทีเดียว ดูรูปข้างบนได้ แต่อย่าให้รูปหลอกตานะครับ ที่เห็นน่ะ มันรูป iPad จริงๆ แต่ตัว iPed ที่ผมได้มารีวิวนี่ใช้ระบบปฏิบัติการ Android ครับ สนนราคาของมัน ดูจากใบเสร็จแล้วอยู่ที่ 500 หยวน คิดเป็นเงินไทยก็ราๆ 2,400 บาทเท่านั้นเอง บ๊ะเจ้า!!!

สเป็คคร่าวๆ ของ iPed ก็ประมาณนี้ครับ (เป็นการสรุปข้อมูลที่น่าจะเป็นไปได้นะครับ เพราะไม่มีการระบุสเป็คที่ชัดเจนในคู่มือแต่อย่างใด)

• CPU น่าจะเป็นชิปของ VIA ความเร็วน่าจะอยู่ที่ 500MHz – 600MHz ครับ
• RAM 256MB
• Internal Storage อ้างอิงตามคู่มือคือ 1GB
• หน้าจอความละเอียด 800 x480 พิกเซล เป็นทัชสกรีนแบบ Capacitive ขนาด 7” แบบ Widescreen
• ลำโพง และ ไมโครโฟน ในตัว พร้อมช่องเสียบหูฟัง 3.5 มม.
• WiFi 802.11b/g และ Ethernet 10/100Mbps (พอร์ต RJ45)
• รองรับหน่วยความจำเพิ่มเติมแบบ MicroSD สูงสุด 32GB (อ้างอิงตามคู่มือ)
• มีพอร์ตสำหรับต่ออุปกรณ์เสริม สำหรับ USB 2 ช่อง (ตัวอุปกรณ์เสริมนี่เรียกว่า U-Disk เห็นว่าสามารถใช้เป็น External Storage ได้อีกด้วย)
• มี G-Sensor (หรือก็คือ Accelerometer นั่นแหละ)
• ระบบปฏิบัติการ Android 1.6

ความรู้สึกแรกสัมผัส

แรกสัมผัสตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดเครื่องเลย ต้องบอกว่า เล็กกว่าที่คิด เพราะเป็นหน้าจอขนาด 7” แบบ Widescreen (อัตราส่วน 16:9) ซึ่งต่างจากหน้าจอขนาด 9.7” แบบปกติ (อัตราส่วน 4:3) ของ iPad มาก (ดูจากภาพเปรียบเทียบด้านบนได้)  … ความคาดหวังแรกของผมเลยก็คือ มันช่างเหมาะกับการเอาไว้ดูหนังเสียนี่กระไร … ตัวเครื่องพยายามจงใจให้บังเอิญเหมือน iPad มาก ขนาดด้านหลังของตัวเครื่องก็ยังเป็นสีบรอนซ์เงินเลย แต่มันทำมาจากพลาสติกทั้งดุ้นครับ

แต่อย่างแรกที่โดนหลอกตาเห็นๆ ก็คือ User Interface ที่ไม่ตรงกับหน้ากล่องแล้ว เหอๆ

บนตัวเครื่องมีปุ่มอยู่ด้วยกัน 4 ปุ่ม คือ ปุ่มเปิดปิดหน้าจอ (และเป็นปุ่มเปิดปิดเครื่องในเวลาเดียวกัน), ปุ่ม Menu สำหรับเรียก context menu ขึ้นมา, ปุ่มเพิ่มลดระดับความดังของเสียง และ ปุ่ม Home สำหรับกลับไปยังหน้าจอหลัก เรียกได้ว่ามีความพยายามอย่างแรงกล้าที่จะจัดให้มีปุ่มใกล้เคียงกับของ iPad อย่างที่สุดเลยทีเดียว

ส่วนด้านล่างของตัวเครื่องมีลำโพง 2 ช่อง เข้าใจว่าน่าจะเป็น Stereo และมีช่องสำหรับเสียบสายชาร์จ, ช่องสำหรับเสียงหูฟังขนาด 3.5 มม., ช่องสำหรับต่ออุปกรณ์เสริม (U-Disk) และ ช่องใส่ MicroSD

สำหรับอุปกรณ์อื่นๆ ที่มีมาให้พร้อมในกล่องนั้นก็มี ตัวอุปกรณ์เสริม U-Disk และ ชาร์จเจอร์สำหรับชาร์จไฟนั่นเอง ซึ่งดูแล้ว งานออกมาได้แบบว่า … จีนได้ใจ เหอๆ

และบังเอิญว่าในวันแรกที่ผมได้เจ้า iPed นี่มานั้น แบตเตอรี่มันอ่อนมาก ผมสังเกตเห็นว่าผมไม่สามารถเปิดใช้งานได้เลย เพราะมันจะคอย reboot ตัวเองตลอดเวลา เข้าใจว่าเป็นเพราะแบตมันอ่อนมากเกินไป เลยทำให้อุปกรณ์พยายามตัดการทำงาน … แต่ก็แอบเอะใจอยู่นิดๆ ว่า ทำไมมันไม่ปิดตัวเองไป ทำไมมันแค่ reboot

งานประณีตตามสไตล์จีน

ขอบอกก่อนว่า ตั้งหัวข้อแบบนี้เพื่อประชดนะครับ ไม่ได้หมายความว่างานที่ทำออกมาประณีตแต่อย่างใด … จริงๆ แล้ว ตัวเครื่อง iPed นี่ทำออกมาค่อนข้างเนียนครับ แต่ไอ้เจ้า U-Disk กับชาร์จเจอร์ของมันนี่สิ ดูกะหลั่วๆ ชอบกลจนผมอดไม่ได้ที่จะต้องทวีตไปตอนแรกที่ได้เห็นว่า … “สมกับเป็นงานประเทศจีนจริงๆ” เลยทีเดียว

เนื่องจากแบตเตอรี่ยังไม่เต็ม และมีอาการ reboot เครื่องเองตลอดเวลา เลยทำให้ผมตัดสินใจชาร์จแบตเตอรี่เสียก่อน ค่อยมาทดลองเล่นกัน ทำให้ผมต้องพบกับข้อบกพร่องแรกของ iPed ในทันที นั่นคือ หัวชาร์จนั้นจะคลายตัวหลุดออกมาจากตัวเครื่องได้เองโดยไม่สนใจว่าเราจะพยายามเสียบหัวชาร์จเข้ากับตัวเครื่องแน่นแค่ไหน มันก็หลุดออกได้หมด… ซะงั้นอ่ะ

สุดท้าย ภูมิปัญญาชาวบ้านครับ ใช้วิธีชาร์จแบบตั้งกับพื้น เพื่อให้แรงโน้มถ่วงที่กระทำต่อตัวเครื่องมันช่วยดันไม่ให้หัวชาร์จหลุดออกมา นั่นแหละ ถึงได้สามารถชาร์จแบตจนเต็มได้

ความประทับใจที่มีต่อเจ้า iPed

ขอเล่าถึงความประทับใจที่มีต่อเจ้า iPed นี่หน่อย …

• มันถูกเรียกไว้ข้างกล่องว่า MID (Mobile Internet Device) ดังนั้นเลยมาพร้อมกับความสามารถในการเชื่อมต่อผ่านทั้ง WiFi 802.11b/g และ 10/100Mbps Ethernet เลยทีเดียว เรียกได้ว่า จะมีสายหรือไร้สายก็พร้อมต่อเสมอ
• หน้าจอ 7” เป็นแบบ Widescreen เรียกว่าพร้อมสำหรับการรับชมภาพยนตร์กันเลยทีเดียว
• เหลือบไปเห็นว่ามีทั้ง Android Market และ App Store ของมันเอง … อ๊ะ มีแหล่งให้ค้นหา App นอกเหนือจาก Android Market ด้วย
• น้ำหนักเบาพอสมควร … ก็แหงล่ะ เพราะมันเป็นพลาสติดทั้งเครื่องนี่นา แถมเล็กอีกต่างหาก
• มี G-Sensor ทำให้เวลาตะแคงหน้าจอ มันก็จะปรับหน้าตะแคงให้อัตโนมัติ … ในราคา 2,400 บาทเนี่ยนะ

• มีกล้องด้านหน้าความละเอียด 3 แสนพิกเซล (640×480) ให้ด้วย ดังนั้นหากติดตั้ง App ที่ชื่อว่า Fring แล้ว ก็จะสามารถทำ Video Call ได้

รีวิวการใช้งาน iPed

อย่าว่าแต่ตัวท่านผู้อ่านเองอยากรู้ว่า iPed ใช้ได้ดีแค่ไหนเลยครับ ตัวผมเองก็คาดหวังเอาไว้อย่างแรงกับเจ้านี่เหมือนกัน เพราะราคามันแค่ 2,400 บาท ต่อให้มีคนหิ้วเอาเข้ามาขาย อย่างเก่งก็ไม่น่าเกิน 4,000 บาท (นี่ถือว่าโก่งราคากันสุดๆ แล้วนะ … อย่าลืม นี่ไม่ใช่ iPhone 4 ที่ราคาในไทยตอนที่ยังไม่เข้ามาอย่างเป็นทางการพุ่งไปถึงครึ่งแสน)  เป็นราคาที่น่าสนใจมาก หากมันใช้งานได้ดี

แต่แล้ว ผมก็ต้องพบว่า…

• Battery life นี่อุบาทว์มาก ชาร์จเต็มที่แล้วนะ ยังใช้เต็มๆ ได้แค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้นเอง ผมทดสอบทั้งหมด 3 ครั้ง ผลก็คือ อยู่ได้ราวๆ 1 ชั่วโมงทั้งสามครั้ง (สิ่งที่ผมทำก็คือ แค่ต่อ WiFi แล้วเปิดดู YouTube อย่างเดียว)
• ดูไฟล์ YouTube กระตุกอย่างแรง ตอนแรกนึกว่าเป็นเพราะ WiFi ที่ออฟฟิศกระตุก แต่เอาเข้าจริงๆ มาลองที่บ้านก็ไม่รุ่ง … ตอนแรกก็คิดหาเหตุผลว่า อาจเพราะเน็ตที่บ้านช้า แต่พอเปิดดูวิดีโอ YouTube เดียวกันด้วย iPad กลับพบว่าไม่มีปัญหาแต่อย่างใด
• ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมไม่สามารถที่จะดาวน์โหลด App ใดๆ มาจาก Android Market ได้เลย ทั้งๆ ที่ต่อ WiFi แล้ว การเปิดเว็บต่างๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่เวลาเลือกดาวน์โหลด App มา มันจะค้างอยู่ที่ Downloading … ผ่านไป 2 วันก็ยังโหลดไม่ได้เหมือนเดิม
• iPed ไม่มีภาษาไทย ไม่สามารถแสดงผลภาษาไทยได้ และที่สำคัญ มีคนเตือนผมเรื่อง iPed รุ่นดักควายว่า อย่าเผลอไผลไป Flash ROM เล่น ระวังมันจะกลายเป็นที่ทับกระดาษ ผมก็เลยอดเล่นโน่นเล่นนี่เป็นภาษาไทยเลย
• ไม่มี Flash built-in เลยไม่สามารถเปิดเว็บที่ใช้ Flash ได้ … ก็ไม่น่าแปลกใจอะไร เพราะต้องรอ Android 2.2 ถึงจะมีการสนับสนุนจริงๆ ไม่อย่างนั้นก็ต้องคาดหวังให้ผู้ผลิตเขาใส่ Flash Lite ลงไปเอง
• G-Sensor ทำงานได้ดี ตะแคงเครื่องปุ๊บ หน้าจอก็เตรียมที่จะตะแคงตาม แต่ด้วย CPU ที่ไม่แรง แถมเหมือนจะไม่มีชิปช่วยประมวลผลกราฟิกด้วย ก็เลยทำให้การตะแคงหน้าจอแต่ละที กินเวลาประมาณ 15-20 วินาที … แต่ก็นะ 2,400 บาท จะเอาอะไรมาก
• เข้าใจว่ากล้องดิจิตอลด้านหน้ามันแค่ 3 แสนพิกเซล แต่ภาพที่ถ่ายได้นี่ คุณภาพมันห่วยแตกจริงๆ ครับ ทั้งนี้เพราะมันไม่มีคุณสมบัติ Auto Focus ด้วยแหละ (ดูรูปถ่ายจริงๆ ได้ด้านล่างนี่)

• ดูเหมือนว่าจะไม่มี GPS เพราะว่าลองเล่น Google Map แล้ว มันไม่สามารถแสดงที่อยู่ปัจจุบันของผมได้ ก็เลยเดาเอาว่า ไม่น่าจะมี GPS ครับ

และสุดท้าย สำคัญที่สุดคือ พอเล่นไปได้ 3 วัน จากนั้นไม่รู้เกิดอะไรขึ้น เจ้า iPed นี่มันก็พยายาม Reboot ตัวเองตลอดเวลาเลยทีเดียว เล่นเอาผมไม่สามารถที่จะรีวิวอะไรต่อไปได้อีก … คือมัน Reboot ตัวเองทุกรอบที่เปิดเครื่องขึ้นมาภายในเวลา 1 นาที อย่าว่าแต่รีวิวเลยครับ จะไป Reset to Factory Settings หรือจะปิดเครื่องก็ยังทำไม่ได้เลย ต้องรอมัน Reboot ตัวเองไปหลายสิบรอบมาก กว่าจะสบโอกาสให้ปิดเครื่องได้

จริงๆ แล้วผมเตรียมหัวข้อเตรียมไว้สำหรับการรีวิวเยอะแยะไปหมด แต่เนื่องจากว่า 3 วันที่ผ่านมานี้ ผมไม่สามารถเปิดใช้งานเจ้า iPed นี่ได้เลย เพราะมันเอาแต่ Reboot ตัวเองตลอดเวลา จึงทำให้ผมต้องตัดจบการรีวิวเอาไว้แต่เพียงเท่านี้ ต้องขออภัยจริงๆ ครับ

บทส่งท้าย

และด้วยความที่ผมไม่สามารถรีวิวอะไรได้เลย ก็เลยทำให้รีวิวงวดนี้สั้นอย่างน่าประหลาด แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมสามารถสรุปให้ท่านผู้อ่านได้ทันทีว่า จาก Battery Life แค่ 1 ชั่วโมง แถมการชาร์จก็ยังยุ่งยากลำบาก เพราะงานโคตรประณีตแบบจีนขนาดนี้ บอกได้เลยว่าเป็นเหตุผลที่พอเพียงแล้วกับการตัดสินใจว่า “ไม่ซื้อ” ชัวร์ และยิ่งประกอบกับปัญหาในช่วงหลังๆ ที่ผมเจอว่ามันพยายาม Reboot ตัวเอง จนทำให้ไม่สามารถใช้งานได้เลย ยิ่งทำให้มั่นใจได้อย่างดีว่า “อย่าซื้อเหอะ”

ไม่ใช่แค่ว่าซื้อมาแล้วจะหงุดหงิดนะครับ … ขนาดผมแค่รีวิวแล้วเจอปัญหานี้ในช่วง 3 วันหลังสุดนี่ ยังโคตรหงุดหงิดเลยครับ (ฮา) แต่ก็อีกนั่นแหละครับ You get for what you pay หรือ คุณภาพที่ได้ก็ตามราคาที่จ่ายไปนั่นแหละครับ

ผมถึงได้ตั้งชื่อตอนนี้ว่า ไอ้เป็ด เทร็ดจิดี้ หรือ iPed Tregedy ที่แปลว่า โศกนาฏกรรมไอ้เป็ด นั่นเอง

** อัพเดตเพิ่มเติม 28 กรกฎาคม 2553 08:00 **

ผมหาทางแก้ปัญหาเรื่อง reboot แหลกราญของ iPed ได้แล้ว ปรากฎว่ามันเกิดจากเวลาที่เปิดเครื่องมาแล้ว มันไป sync เมล์ Gmail ของผม แล้วสงสัยว่าจำนวนเมล์ัมันจะเยอะเกินไป (ราวๆ ร้อยกว่าเมล์ใหม่ทุกวัน) เลยทำให้เครื่องเหมือนจะหมด RAM (มันเกี่ยวไหมวะ) แล้วก็เลยต้อง reboot

ผมมาสังเกตเอาอีตอนที่ เครื่องมันจะค้างทุกครั้ง หลัง Notification Bar ด้านบนมันบอกว่า New Mail เลยทดลองปิด WiFi ดู เพื่อไม่ให้มัน Sync (ต้องอาศัยความไวพอสมควร เพราะว่าต้องปิดมันก่อนที่ New Mail จะขึ้น) ได้ผลแฮะ มันไม่ reboot เลย